dostluk

“Birazcık bilseydin ne kadar çok sevdiğimi dostumu, asla bırakmazdın dostunu!” Bu sözü bana kaybetme noktasına geldiğim ve ne yaparsam yapayım asla tekrar kazanamayacağımı düşündüğüm bir insan söyledi. Bazen insan önünde duran şeyin güzelliğini fark eder, fakat uzanıp o şeye dokunursa büyünün bozulacağını düşünür ya işte ben de tam olarak bunu düşünüyordum ve dostumu kaybetmemek için elimi uzatmaya cesaret edemiyordum ki bana uzanan bir el gördüm. Benim uzanmaktan korktuğum şey bana daha da mükemmelleşerek geliyordu. İşte o anda kendimi “dünyanın en şanslı insanı” hissettim. O ele tutundum ve bir daha asla ayrı kalmayacağımı bilerek sıkıca sarıldım. Bir dostun sıcaklığını ruhunda hissetmek kadar güzel bir duygu yoktur herhalde. Ben gerçek bir dosta sahibim ve bu nedenle her gün kendimi daha da mutlu hissediyorum. Bana bu mutluluğu yaşattığı için ve beni kaybetmemek için mücadele verdiği için bütün yazdıklarımı hayattaki tek dostuma ithaf ediyorum. İyi ki varsın…